header
Zapisz się na darmowy kurs Jak Skutecznie Pracować z Grupą i Klasą

    [Lekcja 6/14] Wychowanie szczęśliwego dziecka

    Wychowanie

    Wychowanie dziecka, które będzie szczęśliwe to marzenie każdego rodzica. W ogóle lubimy i chcemy mieć wokół siebie ludzi szczęśliwych. W takim razie jak to zrobić? Czy dawanie dzieciom tego czego chcą czyni je szczęśliwymi? W dzisiejszej lekcji przyjrzymy się tej sprawie.

     

    Co to znaczy szczęśliwe dziecko? Co to znaczy być szczęśliwym?

    Żeby zaproponować pomysły na wychowanie szczęśliwego dziecka musimy sobie odpowiedzieć, co to znaczy szczęśliwe dziecko, co to w ogóle znaczy być szczęśliwym? Czy szczęście to przyjemność? doświadczenie emocjonalne? spełnienie? stabilizacja (jak bardzo lubimy to słowo, chociaż tak naprawdę nikt nigdy jej nie doświadczył)? życie dla innych? Ilu ludzi, tyle odpowiedzi. I wiecie, co jest najciekawsze? Że każdy ma trochę racji. Szczęście to doświadczenie subiektywne i każdy doświadcza go indywidualnie, ale nie oznacza to, że szczęście da się zbudować samemu. Nie da się! Szczęście możemy zbudować tylko z innymi i to niezależnie od tego jak będziemy je rozumieli.

    Nie będziemy się tutaj zagłębiać w ten temat, bo na pewno masz swoje rozumienie szczęścia, ale na pewno zgodzisz się ze stwierdzeniem, że składnikiem szczęśliwego życia jest umiejętności radzenia sobie z wyzwaniami życia. Nie ma życia bez wyzwań i trudności (nawet jeśli niczego Ci nie brakuje i wszystko masz) i właśnie na tym się skupimy w tej lekcji. Odpowiemy sobie na pytanie jak przygotować dziecko do dobrego radzenia sobie z wyzwaniami życia.

    Zanim zaczniesz czytać: „ALE” możesz w tej lekcji rozumieć jak „I”. Używam tego spójnika, żeby podkreślić równowagę w podejściu do wychowania dziecka, taki Arystotelesowski „złoty środek”.

     

     

    1. Kochaj, ALE stawiaj wymagania

    Przede wszystkim kochaj. Dziecko potrzebuje miłości. Każdy z nas potrzebuje miłości, ale dziecko w szczególności. Okazywanie dziecku miłości uczy zaufania, daje poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie.

    ALE

    Pamiętaj o tym, że miłość to nie dawanie dziecku wszystkiego czego chce. Nie pozwalaj dziecku na spędzanie całego dnia przed telewizorem lub komputerem tylko dlatego, że jest Ci tak wygodniej, bo nie musisz się nim zajmować. Nie kupuj dziecku wszystkiego co chce, bo żeby dało Ci spokój. Nie możesz wyręczać swojego syna lub córki w codziennych obowiązkach. Nawet najmniejsze codzienne obowiązki (np. sprzątanie w swoim pokoju, wynoszenie śmieci, opiekowanie się pieskiem) uczą odpowiedzialności i pracowitości, a bez tych cech charakteru życie to prawdziwa udręka.

     

     

    2. Towarzysz, ALE nie przytłaczaj, ani nie zostawiaj samemu

    Bądź blisko, bądź przyjacielem, słuchaj, staraj się rozumieć, nawet jeśli to trudne, towarzysz, interesuj się, doceniaj i podkreślaj sukcesy. Pozwalaj i zachęcaj do podejmowania własnych aktywności i pomysłów (również biznesowych, np. pomoc sąsiadom w wynoszeniu śmieci).

    ALE

    Nie bądź autokratą, nie bądź wścibski/a, nie pytaj ciągle o to samo, nie podejmuj wszystkich decyzji za dziecko, ale jednocześnie nie wycofuj się, nie zostawiaj dziecka samego sobie, nie bój się być stanowczy/a, nie bądź kumplem, z którym się jedynie przyjemnie spędza czas, nie bądź permisywny (wiemy, że to trudne słowo, ale mądrze brzmi), wychowanie bezstresowe to bujda, bo życie nie jest bezstresowe.

     

    • Podręcznik - Jak Uczyć SkutecznościWięcej o tym, jak realizować angażującą edukację znajdziesz w tym podręczniku:
      Jak Uczyć Skuteczności

      ZOBACZ PODRĘCZNIK

     

    3. Inspiruj i pozwól marzyć, ALE ucz odpowiedzialności i wytrwałości

    Inspiruj najlepiej oczywiście swoim przykładem. Pokazuj dziecku szerokie horyzonty, ucz aktywności i wychodzenia z domu (dlatego najlepiej wyrzuć telewizor z domu), zabieraj dziecko na ciekawe spotkania, do teatru, zachęcaj do czytania książek, wspólnie oglądajcie i komentujcie dobre filmy, czytajcie Norwida, prowadź przy nim inspirujące rozmowy, pytaj o marzenia. Pokaż dziecku, że życie jest wciągającą przygodą i wyzwaniem, któremu jest w stanie stawić czoła.

    ALE

    Ucz odpowiedzialności, twardego stąpania po ziemi. Ucz przekonania, że (prawie) każdy cel da się osiągnąć, ale wiąże się to z ciężką pracą i wytrwałością. Ucz, że sprawy trzeba planować, analizować zyski i koszty (również finansowe – o uczeniu dzieci podejścia do pieniędzy powiemy więcej w następnej lekcji), mieć rozwagę. Nawet jeśli jest w Tobie coś z odważnego romantyka, bądź również rozsądnym pozytywistą i pokaż co to znaczy „praca u podstaw” (a przy okazji pomożesz swojemu dziecku zrozumieć twórczość Prusa i Orzeszkowej) i szacunek do matematyki.

     

     

    4. Pozwól dziecku znaleźć siebie, a nie Ciebie

    Przy okazji tematu marzeń i inspirowania warto wspomnieć o tym, że Twoje dziecko to nie Ty. Nawet jeśli podobnie wyglądacie i macie podobny charakter, to Twoje dziecko może nie mieć Twoich marzeń. Nie zmuszaj córki lub syna do zostania adwokatem, nawet jeśli Ty, Twój ojciec i Twój dziadek nimi byli. Nie realizuj swoich ambicji w dziecku, niezależnie od tego, czy sam je w swoim życiu spełniłeś, czy nie. Raczej zainspiruj, pokaż zalety tego zawodu, pokaż, że bycie prawnikiem to służba społeczna, ale decyzję pozostaw dziecku.

    Każdy z nas może mieć inne marzenia i swoje miejsce w życiu. Twoim zadaniem jest pomóc dziecku je odkryć, bez narzucania swojej wizji. Więcej informacji o tym jak pomóc odpowiedzieć dziecku na pytanie „Do czego jestem stworzony?” otrzymasz razem z naszym e-bookiem Dwa Proste Kroki do Prawdziwej Radości, który dołączony jest do kursu Prawdziwe Relacje i Autentyczne Przywództwo. Znajdziesz tam zbiór 9 ćwiczeń o takim właśnie tytule, który pomoże Twojemu wchodzącemu w dorosłość dziecku odkryć swoje miejsce w życiu.

     

     

    5. Ucz życia dla innych i współpracy

    Pokaż swojemu dziecku jak dużą radość i satysfakcję sprawia życie dla innych. Ucz pomagania, opiekowania się słabszymi i potrzebującymi. Ucz współpracy, rozpoznawania potrzeb innych i podejścia wygrana – wygrana (o tym pisałem w poprzednich lekcjach dotyczących rozwiązywania konfliktów oraz komunikacji). Twojemu dziecku będzie w życiu po prostu łatwiej, kiedy będzie potrafiło współpracować z innymi. Ważnym wymiarem uczenia dziecka życia w społeczeństwie jest również po prostu uczenie grzeczności i dobrych manier.

     

     

    6. Ucz myślenia

    Może o tym powinniśmy napisać na początku, ponieważ uczenie myślenia odnosi się do przysłowiowego dawania wędki (albo nawet uczeniu mentalności wędkarza, który nawet jak nie ma wędki to potrafi ją wyprodukować), zamiast dawania ryby (którą się od razy zjada), ponieważ to jest właśnie jednym z najważniejszych wymiarów szczęśliwego życia: czyli radzenie sobie z trudnościami, pro-aktywność i życie ku celu.

    Jak uczyć myślenia?

    – pokazywać związki przyczyna – skutek, nawet jeśli coś wydaje się nam oczywiste (np. jak położysz koc na trawie to może być brudny, a jak nie wyrzucisz śmieci to będzie brzydki zapach)

    – uczyć przewidywania konsekwencji (np. ucz, żeby nigdy nie jeździć za betoniarką lub ciężarówką z gruzem, bo coś może spaść na nasz samochód, albo jak kogoś uderzysz, to on może uderzyć również Ciebie)

    – uczyć logiki, nawet jeśli coś jest dla nas oczywiste (np. ze stwierdzeń: Jan mieszka w Warszawie i Warszawa jest w Polsce, wynika, że Jan mieszka w Polsce, ale z stwierdzeń: Warszawa jest w Polsce, Jan mieszka w Polsce, wcale nie wynika, że Jan mieszka w Warszawie, albo Do naszego miasta ma przyjechać gwiazda kina i napiszą o tym gazety, ale skoro gazety o tym nie piszą, nie oznacza, że do naszego miasta nie przyjechała żadna gwiazda kina, albo stwierdzenie Jan nie zgubił kluczy, wcale nie oznacza Jan ma klucze, bo mógł ich po prostu wcześniej nie mieć albo Każdy kibic sportowy ma szalik oraz Każdy artysta ma szalik, nie oznacza: Każdy kibic sportowy jest artystą albo stwierdzenie, że stres powoduje większość przypadków ataków serca, nie oznacza, że większość osób, które doświadcza stresu spotka atak serca)

    – wyjaśniać dlaczego wykonujemy proste codzienne zachowania, które dla nas są oczywiste (np. myjemy ręce po skorzystaniu z toalety, żeby pozbyć się niebezpiecznych bakterii i wirusów, które są wydalane z naszego organizmu, właśnie dlatego, że są nam zbędne i niebezpieczne)

    – uczyć dystansu zwłaszcza w odbiorze treści z Internetu lub telewizji, uczyć pytania o źródło informacji (nie wszystko co jest napisane w Wikipedii to prawda i nie wszystko co stwierdzili "amerykańscy naukowcy" to prawda)

    – pokazuj, że nie wszystko to robi większość ludzi jest dobre i prawdziwe, większość nie jest wyznacznikiem prawdy

    – uczyć zastanawiania się, kto zyskuje na przekazywaniu nam danej informacji i jaki ma w tym interes

    – uczyć używania myślenia w życiu codziennym (np. jedziemy autostradą z prędkością 120 km/h, do celu mamy jeszcze 240 km, w związku tym, za ile tam będziemy?)

    – uczyć pytania o przyczyny i powody „dlaczego?”: dlaczego ktoś zachowuje się tak, a nie inaczej? dlaczego pada deszcz? dlaczego zdarzył się ten wypadek?, dlaczego świeci słońce? dlaczego ludziom udaje się rozkręcać biznesy?

    – pokazywać dziecku, że wiele spraw zależy od kontekstu, np. niebieskie koła mają taki sam rozmiar, ale wydaje się nam, że to otoczone większymi czarnymi kołami jest mniejsze:

    – pokazywać dziecku, że wiele spraw zależy od nastawiania, np. mamy jakiś problem z nauką szkolną, czy podchodzisz do niego jako walkę z przeciwnościami losu (jesteś ofiarą niesprzyjających sił i na nic nie masz wpływu), czy jako rozwojowe wyzwanie i przygodę (jesteś jak Indiana Jones, który podejmuję decyzję i zaczyna działać)

    – pokazywać 3 podejścia do życia i planowania, które pomagają oceniać sprawy pod różnymi perspektywami: marzyciela, któremu wszystko się udaje, krytyka, który widzi same trudności i realisty, który wyprowadza z marzeń realność. Wszystkie te trzy nastawienia są ważne i dopiero ich połączenie pozwala spojrzeć na sprawy realnie.

     

    Zadanie po lekcji
    Zanim przystąpisz do następnej lekcji, zachęcamy Cię do wykonania następującego zadania:

    Porozmawiaj z dzieckiem o jego marzeniach na przyszłość.
    Zróbcie to tak, że najpierw jesteście marzycielami, którzy wszystko mogą, po chwili wcielcie się w krytyków, którzy widzą same przeszkody, a na koniec wejdźcie w rolę realistów, którzy łączą obydwa spojrzenia. Zaproś dziecko do przyjmowania w czasie rozmowy wszystkich trzech pozycji.
    Spiszcie rezultaty Waszej rozmowy i schowaj je razem z ważnymi dokumentami. Pokażesz je dziecku za 20 lat i wtedy powtórzycie Waszą rozmowę.

     

    Czy masz jakieś pomysły na wychowanie szczęśliwego dziecka? Zapraszam do dyskusji w komentarzach.

     

     

     

    4 odpowiedzi do artykułu “[Lekcja 6/14] Wychowanie szczęśliwego dziecka

    1. MARIA

      Uważam, że od początku rodzice powinni pierwsi odkrywać zdolności i predyspozycje dziecka i rozwijać zainteresowania. Wspólna zabawa i wspólne spędzanie czasu zawsze cieszy, tak jak wspólne oglądanie zdjęć i wspominanie ze łzami w oczach.

    2. Emi

      Dzień Dobry, proszę ten kurs wydać w formie książki, bo zawiera wiele treści, których nie znalazłam w książkach o wychowaniu dzieci tu wynoszę o wiele więcej, gdyż jest konkret, co robić by iść w dobrym kierunku. Metody, które mi się jeszcze podobają i stosuje to: spotkania rodzinnie, wiara w Boga i wspólna modlitwa,że się ktoś nami opiekuje dodatkowo, rozwijanie cnót, dostrzeganie piękna i dobra w świecie, mówię dzieciom że są wojownikami dobra, gdy się kłócą:)

    3. magda

      Darzyć dziecko szacunkiem i zaufaniem, rozmawiać jak z dorosłym (koniecznie dostosować treści i słownictwo do wieku), śmiać się, gilgotać, grać, biegać, przewracać się, skakać po kałużach… Jednym słowem robić to, co robiliśmy jak sami byliśmy dziećmi. to nic, że będą na nas dziwnie patrzeć 🙂

    4. Aga

      Bycie szczęsliwym to znaczym bycie kimś, kto cieszy sie każdym kolejnym dniem w którym spełnia siebie, swoje marzenia uśmiecha się do fantastycznych osób, które spotyka na swojej drodze.

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *